Dokunan Yanar

[Verse 1: Sagopa Kajmer]
Herkese gülümsemek zorundasın (Ya!)
Aklımı susturun
Midemi bulandıranlar var, beni kusturun
Aklımı öldürmek istedikleri yere doğru koşturun (Ey!)
Uyutmayın, hayatta kalmam için beni konuşturun (Ey!)
Bazen acıya dayanamıyorum, beni uyuşturun (Wow!)
En sevdiğim kalemimle ellerimi buruşturun
Ateşe değen pamuk misali beni tutuşturun (Wow!)
Gerçeklerimi yalanlarına karşı konuşturun (Aah!)
Devam edin, sahipliklerinizi atlar gibi yarıştırın
Dinamik egolarınızı kafeslerde kapıştırın (Wow!)
Hanginiz şampiyonsa bilelim, alnınıza yapıştırın (Ha!)
Buzdan yollardasınız bayım, kayın kayıştırın (Ah!)
Bir ibrenin son raddesinde
Hayatın işlek caddesinde
Aslen ölümün arka bahçesinde
Gezindirdiğimiz nefesin pençesinde ömür kimin?
Hayat sana güzel iken ona çirkin (Wow!)

[Nakarat: Sagopa Kajmer]
Değmeyin dokunan yanar
Suskun volkan patlarsa lavlar yakar (Wow!)
Uzak dur, yak-laş-ma alev sıçrar!
Dokunan yanar!
Bu akıl içinde bi' deliyle yaşar (Ey!)
Uzak dur, ak-lın varsa söylüyorum:
"Herkesten çok kendimden korkuyorum" (Ha!)
Ak-lın varsa söylüyorum: (Ey, ey, ey)
"Herkesten çok kendimden (Hey!)
Korkuyorum" (Ha!)
Dokunan yanar!

[Verse 2: Sagopa Kajmer]
Duvara karşı yumruk kırma vakti geldi (Yo!)
Sago sarmaşıklar içinde leylandi
Zehirli çorbalardan almam yudumu (Ah-a!)
Çünkü uyanması zor olur uyudu mu
Yaşa hayat buldu mu
Uyuyabilen unutur (Ey!)
Uykusuzsa düşünür (Ey!)
Uyumsuz, kuyuda gizlenir
Huy, ölmez bir hücredir (Ah!)
Onların dilleri damar arayan iğneler gibi sivrilir
Sago kalemini terbiye ettiği kılıcıyla sivriltir
Zaman kekelemelesi gibi her şeyin tekrarı (Ha!)
Işıklarını gözüne patlat, ver ihtarı (Wo!)
Aynı filmi seyri terk et
En iyi savaşçını en güvendiğin
Savaşçısı için kenarda beklet (Ya!)
Mevcut canavarları güncelliyo' farklı avcılar
Değişiyo' konulara baktığım açılar
Kaçı yok, kaçı var; bu diyardan kaçıver (Ey!)
Artık bulmacanın kutucuğunu tekmeleyiver (Wow!)

[Nakarat: Sagopa Kajmer]
Değmeyin dokunan yanar
Suskun volkan patlarsa lavlar yakar (Wow!)
Uzak dur, yak-laş-ma alev sıçrar!
Dokunan yanar!
Bu akıl içinde bi' deliyle yaşar (Ey!)
Uzak dur, ak-lın varsa söylüyorum:
"Herkesten çok kendimden korkuyorum" (Ha!)
Ak-lın varsa söylüyorum: (Ey, ey, ey)
"Herkesten çok kendimden (Hey!)
Korkuyorum" (Ha!)
Dokunan yanar!